Goes klassiek

Mijn kennis van klassieke muziek gaat niet verder dat de soundtrack van Platoon (Adagio for Strings) en de muziek uit talloze reclamefilmpjes. Daarnaast kwam ik er een paar jaar geleden achter dat de sprookjes lp’s die ik als Jeroentje luisterde ook klassieke muziek gebruikten. Ondanks dat vind ik de muziekstroom interessant en tegelijkertijd intimiderend. Fast forward naar tweede Kerstdag. Van een werkrelatie had ik twee kaarten voor het Kerst Concert van Wibi Soerjadi in het Concertgebouw gekregen. Ik heb het volgende geleerd:

1
Kuchen of je keelschrapen is heel erg hip onder concertbezoekers. Irritant voor de luisteraars, maar daar trok een deel van de aanwezigen zich niets van aan. Het schijnt erg moeilijk te zijn om twee keer een krap uur stil te zitten en ook nog te zwijgen.


2
Ik heb nog nooit pianomuziek gehoord zoals ik dat in het Concertgebouw hoorde. De akoestiek is perfect en ‘het afsterven van een pianotoon’ is live ontzagwekkend en melancholisch tegelijkertijd.


3
Wibi is passie. Ik heb zelden andere artiesten zo op zien gaan in wat ze doen. Diegene die er uitspringt is de live uitvoering van Jungleland. Bruce Springsteen geniet intens van de solo van Clarence Clemons. Die passie, die concentratie zag ik bij Wibi iedere keer als een nummer bijna op het einde was. Iets dat ik het beste kan omschrijven als het niet willen dat het slot er aankomt. Wat weer voor kippenvel zorgde.



4
Klassieke muziek is mooi. Hoewel ik zo goed als geen nummer kende dat gespeeld werd, wist de muziek mij meerdere keren te raken. Raken is overigens ook negatief. Een nummer omschreef ik tegen mij vrouw als overspannen gepingel. De toegift van een Queen transcriptie was daarentegen fantastisch.



5
Klassieke muziek is ontspanningstherapie
Nog niet eerder ben ik zo relaxed een concertzaal uitgekomen. Door de (veelal) rustige klanken dacht ik aan niets en luisterde alleen maar naar de muziek. Hoezo zen?

De Beste TV Van 2011

Het einde van het jaar komt steeds dichterbij. Een van de leukste dingen van deze tijd zijn de verschillende top 10-lijstjes die overal opduiken. En natuurlijk doe ik daar ook aan mee. Eerder las je op dit blog De Beste Muziek Van 2011, De Beste Games Van 2011 en De Beste Boeken Van 2011. Op de planning staan nog De Beste Comics Van 2011 en De Beste Films Van 2011. Maar nu eerst De Beste Televisieseries Van 2011.

10
Spooks


Het tiende en laatste seizoen van de Britse spionnenserie Spooks eindigde met een knal. Na een decennia trouwe dienst gaat de serie de geschiedenis in als één van de beste thrillerseries ooit. De laatste episode is een beloning voor de trouwe kijker, door de terugkeer van een bekend personage.



9
New Girl


De aantrekkingskracht van New Girl is de chemie tussen hoofdrolspeelster Zooey Deschanel en de rest van de mannelijke cast. New Girl is bij vlagen tenenkrommend grappig, maar altijd charmant en aanstekelijk.



8
Fringe


Dit is The X-Files van deze eeuw. Fringe weet met bizarre zaken en het doorlopende verhaal televisiegrenzen te doorbreken. Hoewel vaak onrealistisch, blijft Fringe altijd interessant. Dat komt door de vele cliffhangers en de complete cast.



7
Whitney


De relatiekomedie met een scherp randje. Het grappige is dat Whitney niet gedragen wordt door de titelpersoon, maar door haar vriend Alex. Whitney maakt gebruik van herkenbare en aanstekelijke humor.




6
Raising Hope


Het tweede seizoen van Rasing Hope is na zes afleveringen grappiger dan het eerste. De avonturen van de rode nekken en caravanafval familie zijn grappig en van tijd tot tijd vertederend. De twee grootste pluspunten van Raising Hope zijn plezier en het feit dat de serie zich nergens te serieus neemt.



5
Man Up!


WTF, net voor de Kerst las ik dat ABC Man Up! Van het uitzendschema haalt. De acht afleveringen zijn een stuk grappiger dan wat nu op televisie is. Een serie waar humor, familie en vriendschap gekruist wordt met gaming. Laten we hopen op een herkansing.




4
The Kennedys


De controversiële miniserie van de bekendste politieke familie ooit. The Kennedys zorgt niet voor nieuwe inzichten, maar brengt chronologisch de opkomst en ondergang van de familie in beeld. Goed acteerwerk, geschiedenis en een filmachtig uitstraling maken van The Kennedys iets bijzonders.





3
Person Of Interest


Jim Caviezel is een filmacteur die in Person Of Interest een zijstapje naar televisie maakt. Alhoewel, een zijstapje, iedere episode van deze serie voelt aan en ziet eruit als een speelfilm.



2
The Graham Norton Show


De Britse talkshow van Norton is een begrip. De rellige nicht weet iedere week de crème de la crème van de film- muziek en televisiewereld op de bank te krijgen. Het samenspel tussen de gasten en Norton zorgt iedere week voor tranen over de wangen rollende humor. Waarom kan dit in Nederland niet?


1
Homeland


Een krijgsgevange die na tien jaar terugkeert naar de VS. En CIA-agent komt er achter dat de nieuwe held wellicht omgeturned is tot terrorist. Het klassieke kat en muisspel wordt in Homeland getild tot een masterclass van acteerwerk en scenarioschrijven. Tot het laatste moment is niets wat het lijkt dat het is. Homeland is dan ook een intelligent antwoord op 24.

De Beste Boeken Van 2011

Het einde van het jaar komt steeds dichterbij. Een van de leukste dingen van deze tijd zijn de verschillende top 10-lijstjes die overal opduiken. En natuurlijk doe ik daar ook aan mee. Eerder las je op dit blog De Beste Muziek Van 2011 en De Beste Games Van 2011. Op de planning staan nog De Beste Comics Van 2011 en De Beste Films Van 2011. Maar nu eerst De Beste Boeken Van 2011.

10
Kinderen Van Kuifje
Toon Horsten


Een documentaire in boekvorm die in 14 hoofdstukken het levensverhaal van Hergé vertelt en ook de geschiedenis van het weekblad Kuifje. Pure nostalgie voor de jaren-80-generatie die iedere week voor één gulden en vijfentwintig cent het stripmagazine kocht. De illustraties van covers en portretfoto’s van de nog in leven zijnde schrijvers en tekenaars, maken Kinderen Van Kuifje nog interessanter.

9
Superhelden.nl
Marcel van Driel


Een kinderboek dat (stiekem) ook lekker wegleest als je al ver boven die leeftijdsgrens bent. Van Driel combineert twee passies (superhelden en gamen) in een vlotgeschreven avontuur dat schreeuwt om een verfilming.

8
The Importance Of Being A Bachelor
Mike Gayle


Een familiekroniek van de ‘middle class’ familie Bachelor. Dat Gayle een meester is op het gebied van kleine verhalen vol humor en gevoelens, was al bekend. TIOBAB gaat een stap verder. Dit keer geen verstoorde relaties tussen twee mensen, maar een complete familie. Verrassend en vertederend tegelijk.

7
The Comics Journal 301
Divers


630 bladzijden met een literaire maar nooit saaie inkijk op de hedendaagse stripwereld. Met uitgebreide interviews met Robert Crumb over zijn magnus opus Genesis, Joe Sacco over Footsteps In Gaza en Mad grootmeesters Al Jaffe en Michael Kupperman. Daarnaast essays, artwork en reviews. Essentieel voor de serieuze stripfan.

6
Op De Tram
Jorie Horsthuis


Een jaar op de tram werken en daar dan een boek over schrijven. Hosterhuis schetst een bijzonder plaatje van het Amsterdamse trambedrijf tijdens het invoeren van de OV Chipcard. Geschreven als een serie artikelen die je doen lachen. Aan de ene kant van plezier en aan de andere kant van plaatsvervangende schaamte.

5
John Dies At The End
David Wong


Het meest bizarre science fiction, horror, thriller-avontuur van 2011. Een drug genaamd soy sauce laat gebruikers een andere dimensie zien. Daarnaast is er een invasie, vriendschap en veel over de top sterfgevallen. Even gruwelijk als grappig. Je moet wel van zwarte humor houden.

4
The Imperfectionists
Tom Rachman


Dit boek trekt je in de wereld van redacteuren en bazen van een Engelstalige krant in Rome. Ieder hoofdstuk staat op zich, maar gaandeweg worden deze door kleine zinnetjes aan elkaar verbonden. Meeslepend door de eenvoud en briljant omdat je na de laatste pagina gelijk het boek opnieuw wilt lezen.

3
Everyone Loves You When You Are Dead
Neil Straus


De Rolling Stone journalist Neil Straus gunt de lezer een blik op zijn aantekeningenboek. Ontelbare beroemdheden over het leven en geheimpjes die zij liever geheim hadden willen houden. Het boek bevat echter geen complete interviews, maar fragmenten die ook nog eens door elkaar staan. Bij vlagen verwarrend, altijd grappig en indringend.

2
MetaMaus
Art Spiegelman


Na het lezen van Maus wist ik dat strips meer waren dan superhelden en spannende avonturen. Twee decennia later las ik MetaMaus, een indrukwekkende making of in boekvorm. Spiegelman geeft ieder facet van Maus bloot. Rijk geïllustreerd en met een cd-rom waar de interviews met zijn vader (de roots van Maus) te horen zijn. Een monument over Maus en het Jodendom voor, tijdens en na de Tweede Wereld Oorlog.

1
The Immortal Life Of Henrietta Lacks
Rebecca Sloot


Henrietta Lacks is voor veel mensen geen klinkende naam. Toch stond zij, of liever haar cellen, aan de wieg van het hedendaagse onderzoek tegen kanker. Dat die cellen zonder haar toestemming in 1951 weg werden gehaald maakt dit boek nog indrukwekkender. Sloot schrijft een verhaal over rassenscheiding, medische doorbraken en familie. Een verhaal dat tegelijkertijd weet te boeien en te ontroeren.

EA Kerstwens

Electronic Arts stuurde vandaag de meest originele Kerstkaart van 2011. Zoals het bij deze moderne tijd hoort, niet op papier maar via internet. Hieronder het EA Kerstliedje. Niet voor de weak of heart.

De Beste Games Van 2011

Het einde van het jaar komt steeds dichterbij. Een van de leukste dingen van deze tijd zijn de verschillende top 10-lijstjes die overal opduiken. En natuurlijk doe ik daar ook aan mee. De aftrap werd begin deze week gemaakt met De Beste Muziek Van 2011. Op de planning staan nog De Beste Comics Van 2011, De Beste Films Van 2011 en De Beste Boeken Van 2011. Hieronder de lijst van De Beste Games Van 2011. Ik heb mij wel een vrijheid gepermitteerd. 2011 was het beste gamejaar ooit. Nog niet eerder speelde ik zoveel goede games. Daarom dit keer geen top-10 maar een top-15.

15 Red Faction Armageddon

Oké, deze werd met de grond gelijk gemaakt door de pers, maar ik heb erg veel plezier beleefd met deze shooter op Mars. Wellicht kwam dit doordat mijn verwachtingspatroon nul komma nul was, maar Armageddon was voor mij meer dan een tussendoortje. Een ondergewaardeerde shooter.



14 Dead Island

Hoe kan zo’n slechte game zo vermakelijk zijn? Dat is de vraag die constant voorbij kwam bij het spelen van Dead Island. Het gegeven is een tien, graphics en AI een heel dikke onvoldoende en gameplay ronduit fantastisch. Nog niet eerder zo genoten van zoveel slechtigheid. En dan heb ik het nog niet eens over die briljante trailer gehad. Deze had niks net de game te maken, maar heeft door de schoonheid de legendarische status bereikt.



13 Bulletstorm

Wat krijg je als je het beproefde shooter recept injecteert met veel te veel anabolen? Juist Bulletstorm. Een spel waar je punten krijgt voor het stijlvol ombrengen van je tegenstander. Dit resulteert niet in uberrealistische gameplay en dito beelden, maar in over de top situaties waar (zwarte) humor centraal staat.



12 Earth Defence Force Insect Armageddon

Iedere shooter-liefhebber moet het nieuwste deel van Earth Defence Force hebben gespeeld. De game gaat stappen verder dan andere spellen die over de top zijn. Grafisch misschien niet zo bijzonder, maar de gameplay maakt een hoop goed. Aangevallen worden door groot formaat spinnen en ander ongedierte? Geen probleem met het arsenaal dat Insect Armageddon met zich mee brengt. Niet alleen de insecten zijn niet veilig, ook complete flatgebouwen moeten er aan geloven. Een guilty pleasure van groot formaat.



11 L.A. Noire

Een compleet nieuwe invulling van wat een game nou precies is of moet zijn. Baanbrekend door de MotionScan technologie die gezichten (soort van) realistisch weergeeft. Realisme is dan ook gelijk het struikelblok van L.A. Noire. In de game zijn de graphics of fantastisch en niet van echt te onderscheiden of hebben ze een zwaar te kort aan pixels. Desondanks is L.A. Noire een bijzondere en vooralsnog unieke beleving.



10 LEGO Pirates Of The Caribbean

Alle eerder verschenen LEGO-games waren leuk, maar ik heb er bij geen de eindstreep weten te halen. Op de één of andere manier lukte dat bij Pirates wel. Sterker nog, ik heb in totaal negen keer de aftiteling gezien. Dat kwam enerzijds omdat er in die periode geen andere game verkrijgbaar was. Anderzijds is LEGO Pirates Of The Caribbean gewoon een hele toffe game die humor en kunde combineert en (bijna) niet frustreert.



9 Killzone 3

Wederom met open mond dit made in Holland juweeltje gespeeld. Guerrilla leverde met het derde deel opnieuw een meesterwerk(je) af. Oké, misschien niet zo origineel en baanbrekend, maar wat speelde dit lekker. Daarnaast waren de graphics om je vingers bij af te likken. Snel Deeltje vier please?



8 Saints Row The Third

De GTA-kloon dacht een uniek haakje te hebben gevonden door dildo’s als wapens aan te bieden en een seksueel sausje over de game te gieten. Foutje, want dit zijn juist de zwakke punten van SR3. Het spel heeft dat niet nodig door de open wereld, de zwarte humor en de vele spectaculaire achtervolgingen ter land, ter zee en in de lucht.



7 Call Of Duty Modern Warfare 3

Dit doe ik als COD-fan van het eerste uur met pijn in mijn hart. Modern Warfare 3 pleziert op alle fronten, is een wilde achtbaanrit en bevat veel WTF-momenten. De singleplayer liet mij echter achter met het gevoel been there done that got the t-shirt. Een coole ervaring, maar geen fantastische. Daarnaast heeft de multiplayer mij (nog) niet weten te pakken zoals de vorige delen dat wel deden.



6 Gears Of War 3

Het laatste deel (tuurlijk Microsoft) uit de GOW-trilogie. De serie gaat knallend het einde tegemoet. Naast de meest aangrijpende sterfscène in een game ooit, een overvloed van spierballentaal en rondvliegende kogels en snijdende kettingzagen. Eigenlijk meer van hetzelfde, maar dan net even iets anders. We zullen je missen Mark F. maar vast niet voor lang.



5 Dead Space 2

Kippenvel, schrikken, verhoogde bloeddruk, hartkloppingen en algemene angstgevoelens. Dead Space 2 maakt wat los bij de mensen. Werd het eerste deel omschreven als Resident Evil in de ruimte, DS2 kan op eigen benen staan. Strakke vertelstijl, realistische graphics en enger dan de gemiddelde big budget horrorfilm.



4 Uncharted 3 Drake’s Deception

De meest filmische game van het jaar. Of nee, de meest filmische game ooit. De derde Uncharted is weer ouderwets goed. Van de graphics tot verhaal, het stemacteerwerk en de sfeer. Drake’s Deception weet alle knopjes te raken. Daarnaast verdient het spel de prijs voor beste 3D-weergave van het jaar.



3 Super Mario 3D Land

De eerste keer dat ik Super Mario 3D Land in mijn N3DS zette werd ik overspoeld met een nostalgisch gevoel. Het was alsof ik voor de eerste keer Mario op de Super Nes speelde. Hetzelfde gevoel, dezelfde blijheid. Verschil is dat ik in de tussentijd meer plezier haal uit realistische games. Toch wist de magie van Super Mario 3D Land mij te vervoeren. Een essentiële aankoop als je een 3DS hebt.



2 Batman Arkham City

Je ziet het steeds vaker: een vervolggame die het origineel overtreft. Batman Arkham City is in die categorie de overtreffende trap. Een game waar alles in klopt. Een wereld waar je in wilt blijven, ook al ben je allang klaar met de verhaallijn. Arkham City biedt daarom veel zijopdrachten en speelmogelijkheden. Gaming perfectie!



1 The Elder Scrolls V: Skyrim

Beter dan dit wordt het niet. Skyrim is in alle opzichten episch en meeslepend. Als je na 75 uur spelen nog steeds nieuwe plekken aandoet, dan vergeef je de laadtijden. Om tranen in je ogen van te krijgen, zo goed is Skyrim. De eerste game waar je het gevoel hebt dat jij zelf de held bent en niet de held speelt.

Star Wars IRL

De Franse fotograaf Cédric Delsaux heeft serie gemaakt van wat hij 'the peripheral zones' noemt van moderne steden, vuilnisbelten, woestijnen en wastelands. Heel kunstig allemaal, maar het leuke is dat Delsaux deze plaatjes heeft opgeleukt met karakters en voertuigen uit Star Wars. Dit geeft een realistische kijk op een te gekke, maar natuurlijk niet bijster realistische filmreeks. George himself noemt het werk van Delsaux 'one of the most unique and intriguing interpretations that I have seen'. Een groot gedeelte van de foto's zijn bij elkaar gebracht als een boek, genaamd Dark Lens. In Nederland is deze (nog) niet uitgekomen, maar de must have voor Star Wars-fans is vast wel te bestellen via de Amazon's van deze wereld. Hieronder een greep uit het SW-werk van Cédric Delsaux. Cool shit indeed!