Het einde van het jaar komt steeds dichterbij. Een van de leukste dingen van deze tijd zijn de verschillende top 10-lijstjes. En natuurlijk doe ik daar ook aan mee. We beginnen met de beste boeken uit 2010. Games, comics, film en muziek volgen later dit jaar.
10
Extra Lives Why Video Games Matter door Tom Bissel
Een verhaal over games dat tegelijkertijd kritisch als wel hilarisch is. Exta Live leest als een uitgebreid artikel. Bissel laat zijn eigen fascinatie/ verslaving zien en gunt de lezer een blik in de wereld van videogames. Het laatste hoofdstuk van het boek is ingeruimd voor een diepte interview met Peter Molyneux. Verplichte kost voor gamers en fascinerend voor diegenen die niet bekend zijn met de wereld van games.
9
Important Artifacts And Personal Property From The Collection Of Lenore Dooland and Harrold Moriss door Leanne Shapton
Een relatie tussen twee mensen verteld door middel van een veilingcatalogus. Indrukwekkend door de stijl. De lezer is via de catalogus getuige van de opkomst en ondergang van een liefdesgeschiedenis.
8
My Best Friend Is A Wookie A Memoir door Tony Pacitti
De schrijver is Star Wars-fan en vertelt in 234 bladzijden hoe de originele trilogie hem door zijn adolescente leven heeft geholpen. Scherp, snel en bij vlagen ontroerend. My Best Friend is A Wookie is voor mede Star Wars-fans daarnaast heel herkenbaar.
7
Men From The Boys door Tony Parsons
In het laatste boek uit het drieluik Men zijn de hoofdrolspelers veertig en kampen met de problemen en uitdagingen van ouder worden. Parsons weet situatie te schetsen die nog lang in het hoofd van de lezer blijven rondspoken. Dat komt vooral omdat hij probleemloos humor en tragedie aan elkaar weet te verbinden. Het boek is pijnlijk eerlijk en sluit de Men-trilogie op een waardige wijze af.
6
It’s Kind Of A Funny Story door Ned Vizzini
Een young adult boek dat de lezer vanaf het eerste moment pakt en niet meer loslaat. Het verhaal van de depressieve tiener Craig Gilner die zich vrijwillig laat opnemen in een psychiatrisch ziekenhuis is klein in opzet maar groots in vertelstijl. Vizzini neemt de lezer mee achter de schermen van psychologische problemen en de betekenis van vriendschap.
5
Columbine door Dave Cullen
De tragedie van de schietpartij op de high school in Columbine wordt hier tot de kleinste details en vaak klinisch uitgelegd. Cullen krijgt het voor elkaar om een aangrijpend en dramatisch verhaal minutieus uit de doeken te doen, zonder gebruik te maken van een wijzende vinger. Het boek leest als een goedgemaakte documentaire en is tegelijkertijd schokkend en bevredigend.
4
Je Blijft door Anna Drijver
Het mooiste boek dat ik ken over afscheid nemen en verder gaan. Door de woordkeuze en vertelstijl kom je niet gelijk in het boek, maar de aanhouder wint. Drijver weet door situaties en emoties zo kaal en eerlijk mogelijk te omschrijven de lezer te raken.
3
Zeitoun door Dave Eggers
Eggers laat voor en nasleep van de orkaan Katrina zien door de ogen van de Amerikaanse moslimfamilie Zeitoun. Een boek dat aan de ene kant een liefdesverklaring is aan de stad New Orleans en aan de andere kant een pijnlijk zwart beeld schetst van de Amerikaanse autoriteiten en naastenliefde. Ondanks het zware thema straalt liefde voor een stad, een familie en Amerika door in bijna iedere pagina.
2
One Day door David Nicholls
Een vertelstijl die je niet eerder in een boek zag. De relatie tussen de hoofdrolspelers Emma en Dexter wordt twee decennia ieder jaar één dag gevolgd. Nicholls neemt op een ontwapende manier de lezer mee op een reis waar vriendschap centraal staat. Pakkend, emotioneel, grappig en doordacht.
1
The Good Soldiers door Dave Finkel
Iedereen weet dat de oorlog in Irak is begonnen onder valse voorwendselen en dat de gevolgen kolossaal waren. Finkel spendeerde vanaf 2007 bijna een jaar met de soldaten van bataljon 2-16. Hij laat hun gevoelens, boosheid, frustratie en kwetsbaarheid zien. Het boek is het beste bewijs dat er in een oorlog geen winnaars zijn, alleen verliezers. The Good Soldiers is indrukwekkend en pijnlijk tegelijkertijd, met als uitschieter het zevende hoofdstuk. De lezer is hier getuige van een situatie met dodelijke afloop. De schrijfstijl is zo alsof je er zelf bij bent. Zonder opsmuk, maar met de voeten in de modder in een woestijn ergens in Irak. Dit zorgt voor kippenvel en een brok in de keel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten