Austin Texas

Wat een verademing na het relatief saaie Dallas om in Austin aan te komen. De Greyhound busrit was eigenlijk, ondanks de horrorverhalen, best wel prettig. Al werden we wel om onduidelijke reden door een echte US-smeris (arogant en booskijkend) aangehouden. De Mexicaanse chauffeur liet zijn papieren zien en moest vervolgens een straf half uurtje naast de snelweg stil staan. Gelukkig scheen de zon.





Austin heeft veel mooie gebouwen, maar echt origineel is de stad niet. Zo bleek uit het capitool dat hier ook staat.





Het meest opvallende aan deze stad zijn de mensen. Nu zijn Amerikanen altijd vriendelijk, maar in Austin geloof je ze ook echt. Gisteren een ultralange wandeling gemaakt van een kilometer of tien. We zijn toen op de meest afgelegen plaatsjes geweest waar je als tourist niet snel komt.





Om het echte Texaanse gevoel te krijgen zijn we ook met de bus gegaan en via een omweg beland bij Wal mart. Een grote supermarkt/warenhuis. Tijdens onze Austin omzwervingen hebben we ook het Texas State History Museum gezien. Een drie verdiepingen tellend gebouw waar de geschiedenis van de Lone Star State aan je voorbij trekt.







We hebben ook gegeten bij een echte US-fastfood tent: Wendy's. Een favoriet van Sas en sinds gisteren niet van Jeroen. De fish filet rook naar vis en zag er ook zo uit (met een korstje) maar smaakte naar iets dat een beetje op vis leek. Zeer vreemd. Gelukkig is het ontbijt bij ons om de hoek wel fantastisch. Een knus plekje waar men gek is op eieren en toast.





Morgen gaan we naar San Antonio, waar we vooral uitkijken naar de Alamo.