Het afgelopen jaar stond niet alleen in het teken van goede games, maar ook in het teken van hype. In een aantal gevallen beloofde slimme marketeers de wereld bij games die of nooit uit hadden mogen komen, of langere ontwikkeltijd hadden moeten krijgen. Hieronder een top-10 van de (in mijn ogen) slechtste games van 2008. Ik wil wel onderstrepen dat het hier gaat om mijn persoonlijke mening en daar hoef je niet mee eens te zijn. Daarom kan je reageren… Ben benieuwd naar je eigen lijstjes.
10
LEGO Batman The Videogame
Ik heb een haat liefde verhouding met LEGO-games. Aan de ene kant zijn deze zeer grappig en aan de andere kant super frustrerend. Dat laatste komt vooral door het achterlijke cameragebruik. De ontwikkelaar gebruikt voor iedere LEGO-game een ‘fixed camera’. Hierdoor kan de speler de spelcamera niet bewegen en valt men vaker niet dan wel in afgronden wat weer game over betekent.
9
Prince Of Persia
Wat werd ik het eerste half uur blij van deze game. Goede setting en grafisch fantastisch. De crux kwam na het uitspelen van het eerste gedeelte. Om verder te gaan moet je als een Mario bolletjes zoeken. De eerste 20 waren leuk de andere 40 beslist niet. Daarnaast krabbelde ik mij meerdere keren achter de oren met de vraag wat moet ik nu doen om naar het volgende land te gaan. Heel jammer.
8
Call Of Duty: Modern Warfare
Vaste volgers van dit blog hebben mijn COD-avonturen al kunnen volgen. De game is niet eens super slecht en kent indrukwekkende momenten. Vergelijk je deze met COD4 dan is dit een slap en slecht gemaakt aftreksel met goede ideeën die niet uit de verf komen.
7
Army Of Two
Een gevalletje van briljant op papier. Een buddy movie als een game waar samenwerking centraal staat. Het resultaat is testosteron vertoon en zeer flauwe grappen. De AI van je maat is zo slecht dat ik halverwege de console heb uitgezet om het spel nooit meer aan te raken.
6
Sonic Unleashed
Dit zou de Sonic worden die de nare smaak van het vorige deel zou moeten wegspoelen. Niet dus. Unleashed is te gezocht en het lijkt er wederom op dat de actie zo snel is dat het bijna onmogelijk is om deze te volgen. Waarom is het zo moeilijk om een goede Sonic-game te maken? Voor de komst van de next gen consoles schoot de ontwikkelaar met het rennende stekelvarken keer op keer in de roos.
5
Ninja Gaiden II
Oké ik begrijp dat dit een uber hardcore game is en dat deze dus een stuk moeilijker is dan normaal. Maar dit is wel heel overdreven. Goed speelbaar tot je bij de eerste eindbaas bent en dan is het keer op keer game over. Dat kan natuurlijk ook betekenen dat ik een slechte gamer ben . Daarnaast is het grafische gedeelte verre van indrukwekkend .
4
TNA Impact
Ik vind worstelgames leuk, de vele mogelijkheden en het (in veel gevallen) ontbreken van button bashing zorgt ervoor dat ieder deel veel tijd in mijn console krijgt. TNA begon leuk tot het einde van de verhaallijn in zicht was en ik een Ultimate X-partij moest doen. Geluk is met de domme dus ik won er twee, de derde ontaarde in een ouderwetse scheldpartij tussen mij en de televisie. De tegenstander is namelijk niet stuk te krijgen. De kracht om het schijfje in tweeën te breken had ik niet meer.
3
Saints Row 2
Een over de top versie van GTA IV. Laat de ene game nu briljant in elkaar zitten en de andere beslist niet. De lelijkheid schittert je tegemoet en de ongein is niet aan mij besteed. Dat is vreemd want het eerste deel kon mijn goedkeuring wel wegdragen. Weer een gevalletje van een gemiste kans.
2
Lost The Videogame
De meest onnodige game van het jaar. Alleen leuk voor die hard Lost-fans. Een verdwaalde casual gamer heeft hier niets te zoeken. Wazig, slecht uitgewerkt en een gameplay die zo langzaam is dat je er bijna bij in slaap valt. Als de ontwikkelaar gekozen had voor een ouderwetse adventure dan was het nog wat geworden, maar point and click is zo jaren 80.
1
Turning Point Fall Of Liberty
Het idee van deze game is werkelijk briljant. Wat zou er gebeurd zijn als de Duitsers de Tweede Wereld Oorlog hadden gewonnen en Amerika waren binnengevallen. De uitwerking is de meest generieke shooter van de laatste jaren. Ook grafisch weet Turning Point niet te verrassen. Tijdens het spelen bekruipt je ieder moment het gevoel van wat had dit fantastisch kunnen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten