Het is er eindelijk van gekomen. De film lag al een tijd op het stapeltje moeten we nog eens kijken. Mijn vrouw was vroeger een grote Sex And The City-fan en heeft alle seizoenen op dvd (maar welke vrouw heeft dat niet?). Op een luie zaterdagmiddag werd de Blu-ray die een paar maanden geleden geïmporteerd was, in de PlayStation3 gestoken. Nadat ik Saskia minstens drie keer gerust had gesteld dat ik het echt niet erg vond om de volle tweeënhalf uur van deze toch wel echte vrouwenfilm uit te zitten, begon ‘het plezier’. Een waarschuwing voor elke man die dit werkje wil zien: Het Sex in de titel is zwaar overrated. Op een tepel die door een bloesje te zien is en anderhalve borst is er niets. Daarentegen krijg je wel typisch vrouwengewauwel over verliefd zijn, niet verliefd zijn, trouwen, niet trouwen, wel seks, geen seks, boos op elkaar zijn, niet boos op elkaar zijn, schoenen ophalen, schoenen laten staan etc. You get the picture. Na het zien van al deze ongein had ik maar een verlangen: een film kijken met explosies, helikopters, tieten en het liefst met een actiester uit de jaren-80 (je moet hier denken in het kaliber Stallone, Norris, Van Dame of Seagal). En ik houd helemaal niet van dat soort films sinds ik 18 jaar was.
Een ding deed mijn hart goed. Net voor de aftiteling draaide Sas zich naar mij toe met een verbaasde blik. “Dat is weer tweeënhalf uur die we nooit meer terug krijgen.” Gevolgd door: “Waar ging dit in godsnaam over?” Gelukkig zijn er mensen die hier ook zo over denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten